WIEĹťA WIDOKOWA JAGODA Granice sztuki Artyzmem określamy piękno dzieła sztuki, jest umiejętnością tworzenia rzeczy pięknych, w sposób kreatywny, odpowiedni dla danego artysty. Przez wieki sztuka ewoluowała, przechodziła przemiany. Dawniej sztuka miała za zadanie określac róznice miedzy dobrem i złem, pouczać, poruszała codzienne problemy. W dzisiejszych czasach rola sztuki nie jest juz tak oczywista. Sztuka współczesna ma za zadanie zaskakiwać odbiorcę, być oryginalna a często nawet kontrowersyjna, musi prowokować. A gdzie w tym wszytskim znajduje się artyzm? Jak daleko może posunąć się artysta? Przykładem prowokacji artystycznej może być praca kostarykańskiego artysty Guillermo Habacuca Vargasa, ukazal w niej cierpienia umierajacego z glodu psa, ktorego przywiazal do sciany. To kontrowersyjne widowisko zostalo opisane na wielu stronach internetowych oraz w gazetach i wywolalo wsrod ludzi ogromne emocje. Wiarygodnosc owej pracy nie zostala potwierdzona, lecz artysta w pewnym stopniu uzyskal to, o co zabiegal. Swiat byl oburzony okrucienstwem autora i staral sie zrozumiec powody, dla ktorych wystawil swoje dzielo. Chodzilo o skontrastowanie setek tysięcy podpisów pod petycją w sprawie zagłodzonego psa i bierności wobec milionów głodzonych na świecie ludzi. Jakim jestesmy spoleczenstwem, skoro sprawa zaglodzonego psa ma dla nas wieksze znaczenie od umierajacych w krajach trzeciego swiata lub aborcji? Moze tak naprawde potrzebujemy tego typu artystycznych przezyc, aby zrozumiec, jak bardzo na co dzien jestesmy obojetni wobec ludzkiego cierpienia, a przeciez moze pewnego dnia dotknac ono rowniez nas. Artysta jest swoistego rodzaju buntownikiem, chcacym przeciwstawic sie calemu zlu swiata, ukazujac swoje dziela. Niestety biorac pod uwage jak malo rzeczy dzisiaj zwraca nasza uwage, musi sie on uciekac do roznego rodzaju awangardowych, niecodziennych i kontrowersyjnych srodkow. Powinien jednakze wyznaczyc sobie pewne granice. Sztuka nie moze obrazac, gdyz nie zostanie w pelni zrozumiana. To, co dla jednych moze wydawac sie interesujace, wcale nie musi byc takie same dla drugiego czlowieka. Wszystko zalezy od naszego swiatopogladu, tradycji, wychowania oraz wyznania. Ale jak z zimna krwia odniesc sie do sztuki, ktora uderza w wartosci wazne dla nas? Moze lepiej postawic na oryginalny przekaz, a nie wulgarna tresc? Dawniej, w starozytnosci, sztuka byla tylko sztuka. Ukazaniem piekna, klasycznych motywow. Dzisiaj doszukujemy sie i potrzebujemy w niej czegos wiecej. Moze to nasz sposob zycia w ciaglym biegu zmusza nas do takiej odskoczni w postaci podziwiania sztuki, ktora bedzie nam pomagala w rozroznianiu dobra i zla, postrzeganiu swiata. Kolejnym przykładem kiedy sztuka niemalże przekracza bardzo cienką granicę tolerancji, jest obraz artystki Doroty Nieznalskiej, która przedstawiła meskie genitalnia na krzyżu. To również wzbudzilo bardzo wiele kontrowersji, zwłaszcza wsrod środowisk konserwatywnych. Pomimo wolności sumienia, wyrazania wlasnych pogladow oraz tworczosci artystycznej zagwarantowanych w konstytucji, kazdy z nas pownien miec wlasna wenwtrznosc moralnosc, ktora bedzie mu nakazywala powstrzymywac sie od tego rodzaju środków wyrazu. A co z przekazem ? Czy jakiekolwiek zahamowania nie przeszkodzą w wysłaniu do odbiorcy niektórych treści? Artysta by być wielkim, nie musi być szczerym. Emocje, którymi emanuje mogą być wyuczone, zapożyczone, podchwycone, podejrzane i posłyszane. Mogą też być wyimaginowane. Sztuką jest, aby do tych (często fałszywych) emocji odbiorcę skutecznie przekonać. W tym sensie miarą sztuki jest jej skuteczność, nie szczerość, choć szczerość może skuteczność ułatwiać. w jaki sposób wyznaczyć granice w sztuce? Zapewne odpowiedź na to pytanie nie jest łatwa i uzależniona jest od światopoglądu każdego artysty - sposobu patrzenia na świat i jego oceniania oraz od tradycji, obyczajów i wiary. Jestem skłonny powiedzieć, ze owa granica nie może zostać sztucznie ustalona, każdy twórca sam powinien ją wyczuć i odnaleźć. kazdy moze przywiazac psa do sciany albo powiesic chuja na krzyzu, ale zeby zaraz miala to byc sztuka? co najwyzej sztuka dla naiwnych. co chcial wyrazic przez swoje prowokacje artystyczne austriacki malarz? jak mnie wkurwiaja te wszystkie symboliki, instalacje, prowokacje sracje..... co chcial wyrazic przez swoje prowokacje artystyczne austriacki malarz ten najsłynniejszy nie prowokował..całkiem udane widoczki akwarelowe tworzył to na poczatku, ale w puzniejszych latach wziol sie za performance i happeningi Dość prowokacyjne zresztą. Tu jest ciężka sprawa, byłem ostatnio na wystawie pewnego znajomego artychy, który zaproponował obraz świętej figurki za przeproszeniem osranej przez gołębia.Nie mam żadnych zastrzeżeń, gdyż praca wpisała się w kontekst wystawy i w zestawieniu z resztą prac stanowiła raczej wyraz ubolewania nad upadkiem wartości-tak to odebrałem i moje odczucia potwierdziła gadka z autorem.Oczywiście z pobieżnego punktu widzenia to po prostu osrana figurka.Tutaj granice się zacierają Ale jednak Chrystus z szalikiem "Polska" to przegięcie za które gość powinien beknąć.Cóż, myślę, że to zależy od poczucia taktu i stosowności, ta zależy chyba od ogółu elity artychów i ludzi kultury a ci szeroko przyzwalają na takie wyskoki. Jest też druga strona barykady, inny mój znajomy gdy malował drewniany krzyż, jako wierzący włożył w to dużo serca i malarskiego gestu, traktując motyw jak najbardziej z szacunkiem.Ale ten wyskok to ledwie kropla w morzu. Chrystus z szalikiem "Polska" moze odwołanie do mesjanizmu? Wysłany: Dzisiaj 16:56 debdebson napisał/a: Chrystus z szalikiem "Polska" moze odwołanie do mesjanizmu? może i tak, ale dość szyderczy postmodernistyczny lewacki wydźwięk jest oczywisty. Różnica jest taka, że szydera z duchowości to zagłuszanie pustki własnego ducha, a "peryferie" Stańczaka to raczej podróż wgłąb ducha. zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl szamanka888.keep.pl