WIEĹťA WIDOKOWA JAGODA Jeśli jest gdzieś podobny temat to proszę o wyjebanie wątku. Bardzo pilnie potrzebuję jakichś dobrych źródeł dotyczących wojny secesyjnej. Nie chcę się opierać na wikipedii . Interesuje mnie tematyka samej wojny jak również cała otoczka- stroje, broń, flagi itp. Bardzo potrzebuję tej wiedzy do pracy, więc proszę o pomoc. Wrzucam to do działu "historia", bo może ktoś będzie chciał rozwinąć wątek. dalej robisz w tym maisteczku kowbojskim? http://pl.wikipedia.org/w...c-Po%C5%82udnie Johnny Cash - John Brown! http://www.youtube.com/watch?v=T1Vwqyr4stM http://www.historycy.org/index.php?showforum=251 tutaj ze sobą dyskutują różni ludzie, w międzyczasie podają źródła Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki H. Katz, wyd. Ossolineum 1971 Wojna secesyjna 1860-1865 Leon Korusiewicz, wyd. PWN 1985 Historia Stanów Zjednoczonych P. Zaremba, wyd. Bellona 1992 Historia USA Maldwyn A. Jones, wyd. Marabut 2002 Na drodze ku potędze.Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki 1861-1945 Krzysztof Michałek, wyd. KiW 1999 Pod banderami Unii i Konfederacji. Wojna secesyjna 1861 - 1865 na morzach i rzekach K. Michałek, Warszawa 1996 Dyplomaci i okręty. Z dziejów polityki zagranicznej skonfederowanych stanów Ameryki 1861-1865, K. Michałek, wyd. PWN, Warszawa 1987 Historia Stanów Zjednoczonych George Brown Tindall, David E. Shi, wyd. Zysk i S-ka 2002 Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki A. Bartnicki i D. T.Critchlow, wyd.PWN 1995 Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki Hugh Brogan, wyd. Ossolineum 2004 The Civil War Years-A Day-by-Day Chronicle of the Life of a Nation R.E.Denney, Sterling Publishing 1994 Przyczyny wojny secesyjnej w Ameryce L. Korusiewicz, wyd. PWN 1967/1983 tak, to kopia z wiki. Oprócz tego: Krzyżanowski Włodzimierz, Wspomnienia podczas wojny domowej 1861-1865, [W:] Ameryka w pamiętnikach Polaków. Antologia., zebrane przez B. Grzelońskiego. Swoboda Grzegorz, Gettysburg 1863. Weisberger Bernard A., Wojna secesyjna 1861-1865, [W:] pod red. W. Nugent, H. Parfianowicz, Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki, t. III. Korusiewicz Leon, Abraham Lincoln. Mam w domu b. dobry (według dr R. Żurawskiego)referat mojego kolegi pt. "Potencjał Północy i południa, stron walczących w wojnie secsyjnej 1861-1865. Totalny charakter wojny oraz jej znaczenie dla historii wojskowości". Jakby co mogę ksernąć i Ci przesłać Nie róbmy z Południa Sierotki Marysi, która była gnębiona przez niosących sztandary kapitalizmu krwiopijców z Północy. Rozjebał mnie ten tekst. Z tego co wiem o wojnie secesyjnej, to przecież Południe chciało niższych ceł, podatków i w ogóle, a północ chroniła swój rynek nakładając cła itp. więc kapitalistami byli raczej konfederaci, czyż nie? Jeśli się mylę to mnie poprawcie. Mecenas- nie dalej tylko znów Rozjebał mnie ten tekst. Z tego co wiem o wojnie secesyjnej, to przecież Południe chciało niższych ceł, podatków i w ogóle, a północ chroniła swój rynek nakładając cła itp. więc kapitalistami byli raczej konfederaci, czyż nie? Jeśli się mylę to mnie poprawcie. Społeczeństwo z Południa było w pewnym sensie społeczeństwem feudalnym. Jak najbardziej wolnorynkowym, ale trudno w tym przypadku używać terminologii kapitalizmu. Z drugiej strony kapitalizm też może mieć różne twarze. Na północy zaczęła się dominacja wielkiego kapitału, to tak jak obecnie korporacje wpływają na decyzje rządów. Dominujący tam republikanie byli za centralizacją rządów państwowych, do tego dochodziły różne pomysły z koncesjami, ustawami robionymi pod fabrykantów. Południe to demokraci, czyli dążenia do dużej samorządności zarówno pod względem politycznym jak i gospodarczym. Dla „ludzi postępu" całego świata i całego XX stulecia idolem tej walki był amerykański prezydent A. Lincoln (często określano go jako największego ze wszystkich prezydentów USA), który zniósł w Stanach niewolnictwo (sławna proklamacja wyzwolenia Murzynów) i stoczył ciężką Wojnę Domową ze stanami Południa gwoli przeforsowania tej szlachetnej idei. Od dawna jego gigantyczny monument flankuje wejście do waszyngtońskiego Kapitolu. Tymczasem u schyłku XX wieku czarnoskóry amerykański pisarz, L. Bennett, dorwał się do „Archiwum Lincolna" i znalazł papiery, które bezlitośnie kruszą świetlaną le­gendę. Bennett wydał dwie książki ze swymi ustaleniami, określając Lincolna jako „maskującego się rasistę" i oskarżając go o to, że wyzwolenie przezeń czarnych było tylko częściowe, lokalne, i generalnie było tylko chwytem taktycznym dla osłabienia południowców, oraz — co najważniejsze — wstępem do... wyrzucenia całej „czarnej hołoty" ze Stanów! Realizacji tego planu przeszkodziła nagła śmierć prezydenta. Komentator pracy Bennetta „Bia;e marzenie Abrahama Lincolna", J. Borger, tak streścił jej zawartość: „Jest więc pewnym szokiem, kiedy się czyta, ze człowiek znany jako Wielki Wyzwoliciel, był w istocie rasistą (...) Wysławiana proklamacja wyzwolenia Murzynów posłużyła Lincolnowi nie do uwolnienia niewolników, lecz do osłabienia Południa, aby można było wygrać Wojnę Domową i wszystkich czarnych deportować do Afryki (...) Bennett rzuca snop światła na wczesny okres działalności Lincolna, kiedy był on stanowym politykiem w Illinois; zwykł wtedy nazywać czarną ludność pogardliwie «czarnuchami», zarówno rozmawiając prywatnie, jak i przemawiając. Bez końca opowiadał «murzyńskie» dowcipy o czarnej służbie, i gwałtownie sprzeciwiał się zniesieniu niewolnictwa, popierając stanowe ustawy, które wzbraniały czarnej ludności głosowania oraz zajmowania urzędowych stanowisk (...) Bennett przekonuje, że do opublikowania w 1863 ro­ku proklamacji znoszącej niewolnictwo zmusiła Lincolna konieczność dania satysfakcji rozeźlonemu skrzydłu abolicjonistycznemu jego partii, lecz skrupulatnie manipulował sformułowaniami, by proklamacja miała zastosowanie tylko wobec wro­gich stanów, pozostających poza kontrolą Unii. W rezultacie ów dekret nie uwolnił ani jednego niewolnika. Bennett cytuje m.in. sekretarza stanu Lincolna, Williama Henry'ego Sewarda, który bez żenady określił proklamację jako iluzję, mówiąc: «Przejawiamy w niej sympatię dla niewolników, uwalniając ich tam, gdzie nie mamy nad nimi władzy, i utrzymując ich w nie­woli tam, gdzie moglibyśmy ich uwolnić». Aprobując niewolnictwo na terenie południowych enklaw kontrolowanych przez Unię (jak Nowy Orlean, gdzie już wcześniej wojsko Unii wyzwoliło niewolników) — proklamacja z 1863 roku w istocie przywróciła niewolnictwo, oddając Murzynów ponownie daw­nym panom, czyli reaktywując sytuację sprzed wojny: «antebellum status quo». Bliski przyjaciel Lincolna, Henry Clay Whitney, otwarcie stwierdził, że proklamacja Lincolna «nie była celem, lecz jedynie środkiem do celu, zaś celem była deportacja niewolników». Lincoln przed i w trakcie swej prezydentury stawiał wielokrotnie sprawę wywiezienia niewolników okrętami do Afryki, chcąc stworzyć coś, co Bennett określa jako «białą niczym lilia Amerykę, bez Amerykanów pochodzenia afrykań­skiego i Martinów Lutherów Kingów» (...) Jeśli zaś idzie o mit Wielkiego Wyzwoliciela, pisze on: «Historia żadnego innego Amerykanina nie została równie zafałszowana». Język Bennetta pełen jest gniewu, ale na razie nikomu nie udało się zakwestio­nować autentyczności wykorzystanych przezeń dokumentów i sumienności jego badań". Dlaczego tyle miejsca poświęcam Lincolnowi i jego ukochanemu pomysłowi, by odesłać Murzynów tam skąd ich przywieziono? Dlatego, że „rewizjonistyczna historiografia" Bennetta wywołała gromki skandal, który miał symptomatyczny efekt: dzięki niej ujawniono kompromitujące absurdy „politycznej poprawności", obnażając przy tym pułapki, w które wpadają jej heroldo­wie, krusząc szerzone przez nich mity, demaskując ich pokrętną lewacką mentalność. Cóż się bowiem stało w efekcie odbrązowienia Lincolna piórem Bennetta? Zrazu lewacy zgłupieli, lecz wkrótce rozpętała się dyskusja o słuszności-niesłuszności planów „powracania do kraju korzeni" (czyli do Afryki) przez ludność murzyńską. Przypomniano, że już od roku 1822 biali amerykań­scy „dobrzy ludzie" („abolicjoniści") hurtowo odsyłali wyzwolonych Murzynów na Czarny Ląd, i że tam owi „reemigranci" założyli sobie państwo pt. Liberia (Wolność, Wolny Kraj), które błyskawicznie stało się prawdziwym koszmarem i jest typowo afrykańskim piekłem do dzisiaj. Ale czymś dużo gorszym — istnym nokautem — stała się dla wyznawców „political correctness" deklaracja znanego amerykańskiego dziennikarza, czarnoskórego K. Richburga: Richburg byt w latach 1991-1994 szefem biura „The Washington Post" na Afrykę i później zmajstrował głośną książkę pt. „Out of America: A Black Man Confronts" (co można tłumaczyć: „Przybysz z Ameryki; czarny doświadcza Afryki"), pełną bezpardonowego wstrętu do Czarnego Kontynentu. Richburg błogosławi w niej niewolnictwo, dzięki któremu stał się Amerykaninem, a nie Afrykaninem: „Różni politycznie poprawni mędrkowie twierdzą, że biała Ameryka ma wobec nas, czarnych, dług, bo nasi przodkowie byli tu niewolnikami. Zaś Afrykę reklamują jako rodzaj murzyńskiej Walhalli, czyli raju, do którego winni wracać potomkowie niewolników pragnący odzy­skać swą ludzką godność. Przepraszam, ale ja tam pojechałem, i doświadczyłem Afryki... Błogosławię fakt, iż moich przodków, zakutych w łańcuchy, przewieziono przez ocean. Dzięki Bogu Jestem Amerykaninem". W pewnym momencie Richburg (komentując sadystyczne rzezie międzyplemienne) mówi wprost o czarnych mieszkańcach Afryki: „To nie są ludzie. To bydlęta". Czytając takie rzeczy, ludzie „politycznie poprawni" dosta­wali szału. Lecz gnojenie Richburga utrudniały im dwa szlabany: fakt, iż jest on Murzynem, i świadomość, że każdy amerykański Murzyn, którego by deportowano do Afryki — uznałby to za krzywdę niewyobrażalną. to z "Asfaltowego saloonu"? Rzeczpospolita Kłamców Jest taka gruba książka o Lincolnie, ale ktoś już ją chyba wymienił Co do ceł, podatków itd: http://www.ashevilletribu...l%20Tariff.html http://en.wikipedia.org/wiki/Morrill_Tariff Jak dla mnie - główny punkt zapalny. Może znajdziesz coś więcej o tym (Poza tym pod hasłem "wojna secesyjna" w wikipedii jest drobna bibliografia, moze coś sobie wybierzesz) w ramach ciekawostki: http://www.youtube.com/watch?v=0LU9I0KxWi4 http://www.youtube.com/watch?v=mj0Vgptaz5Q - o tym czytałem w jakiejś książce. http://www.youtube.com/watch?v=o8hPo6mYnks Dzięki Szkoda, że in english ale może jakoś pojmę Tu jest też dużo ciekawych fotografii. http://www.archives.gov/research/civil-war/photos/ Ciekawe zdjęcia DZIADKU. Powiem krótko podoba mi się wątek o wojnie ,to też coś opisze o wojnie secesyjnej. W wojnie secesyjnej o ile mi wiadomo brali udział Polacy.Po strojnie wojsk Unii gen.Włodzimierz Krzyżanowski i kilka tysięcy Polaków. Po stronie konfederatów walczyło 500 emigrantów polskich. To jest ciekawy temat. Jak sobie przypomnę, to zamieszczę tytuł publikacji o udziale Polaków wojnie secesyjnej.To tyle. Gdzieś widziałem już jego zdjęcie w mundurze Czekam na tekst, chętnie przeczytam! Podaje tytuł publikacji, w której jest zawarta informacja o walczących Polakach w czasie wojny secesyjnej i nietylko: Henryk Wielecki ,,Pod Znakiem Srebrnego i Złotego Orła''. Ok jak będe miał troche czasu, to napisze wypracowanie o wojnie secesyjnej. Pozdrawiam serdecznie. jedynie słuszne żródło wiedzy, swego czasu używany jako film rekrutacyjny do KKK http://www.archive.org/de...rth_of_a_nation Ksiązke dostałem swego czasu od mojego kumpla z Liceum , a zarazem przyjaciela Marka, który mi ją podarował z byle okazji. Dzięki niemu wiem, że w czasie wojny secesyjnej Polacy walczyli po obu stronach barykady.To tyle na dziś. zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl szamanka888.keep.pl