WIEĹťA WIDOKOWA JAGODA W temacie mafii Polacy nie maja sie czego wstydzić. Mamy bardzo dobrze prosperująca mafię na światowym poziomie. I myli sie ten kto sobie wyobraża mafie jako tępych napakowanych przygłupów, za tym wszystkim stoją super rozeznane mózgi. Prawie 100% afer w Polsce jest dziełem mafii. Przypomnę ze Słowika swoim aktem ułaskawienia wypościł na wolność Bolek - Wałęsa jak i wielu innych mafiosów , zresztą tak samo jak Kwaśniewski. Przyjaciele mafii Tajne służby, policja i prokuratura przez kilka lat nie wykorzystywały wiedzy o polskiej mafii W III RP rzeczywiście istniał układ, o którym mówi Jarosław Kaczyński. Dziennikarze "Wprost" i programu "Konfrontacja" TVP 2 dotarli do zeznań, m.in. Zdzisława Herszmana i Wojciecha Papiny, ważnych postaci w polskiej mafii, którzy odsłaniają kulisy jej powstania i funkcjonowania. Nieprzypadkowo w ich zeznaniach pojawiają się największe afery III RP, w tym zabójstwo generała Marka Papały czy sprawy badane przez sejmową komisję ds. PKN Orlen. Z tych zeznań wynika, że w latach 90. setki oficerów byłej SB i milicji mających kontakty z przestępczym podziemiem po prostu stanęło na jego czele. I zaczęli wykorzystywać państwowe służby, w tym BOR i policję. To nie przypadek, że najgroźniejszymi polskimi przestępcami zostali Jeremiasz Barański (Baranina), Andrzej Kolikowski (Pershing), Leszek Danielak (Wańka) czy Nikodem Skotarczak (Nikoś) - współpracownicy milicji lub SB. Dla swoich opiekunów prowadzili oni lewe interesy jeszcze w latach 70. i 80. Mafia miała swoich ludzi w sferach bankowych, biznesowych i w policji, przekształconej z milicji. Po tym przekształceniu część funkcjonariuszy pracowała na dwa fronty - w policji i dla mafii. Historie opowiedziane przez Zdzisława Herszmana, Wojciecha Papinę, Marka Minchberga i innych świadków pokazują, że siłą mafii nie był kij bejsbolowy czy karabin maszynowy, ale oparty na powiązaniach z czasów PRL układ, w którym "Pruszków" to były tylko "doły". Nietykalni Zdzisław Herszman, składając w czerwcu 2003 r. zeznania (w zakładzie karnym w Szwecji), opowiedział, jak mafia budowała swoją pozycję na znajomościach z dygnitarzami PRL, co później otwierało wiele drzwi. Herszmanowi pomogło to, że powoływał się na znajomość z synem Leonida Breżniewa, sekretarza generalnego KC PZPR, który w Sztokholmie, gdzie Herszman mieszkał, był attaché handlowym. Powołując się na znajomość z Breżniewem juniorem, w krótkim czasie Herszman nawiązał znajomości m.in. z I sekretarzem KC PZPR Edwardem Gierkiem, ówczesnym premierem Piotrem Jaroszewiczem, a potem z gen. Wojciechem Jaruzelskim, gen. Czesławem Kiszczakiem i Jerzym Urbanem. To, że Herszman miał dostęp do wysokich dygnitarzy PRL, potwierdzają Marek Minchberg (współzałożyciel fundacji Bezpieczna Służba, której działalność była przedmiotem prac komisji ds. PKN Orlen) oraz Wojciech Papina, wspólnik Herszmana i współpracownik Jeremiasza Barańskiego. Herszman, który w Szwecji zarobił duże pieniądze, zaczął prowadzić interesy w III RP. Działalność ułatwiały mu znajomości w MSW, zawarte jeszcze w czasach PRL. Dlatego pojawiał się na resortowych uroczystościach, m.in. w policyjnej szkole w Szczytnie. Nic dziwnego, że to Herszman wpadł na pomysł założenia fundacji mającej działać na rzecz polskiej policji. Współzałożycielką fundacji była żona gangstera Jeremiasza Barańskiego - Krystyna. Romuald Marek Minchberg, zeznając 15 marca 2003 r. w warszawskiej prokuraturze, powiedział prokuratorom Jerzemu Mierzewskiemu i Elżbiecie Grześkiewicz, że fundacja Bezpieczna Służba miała być "przykrywką" dla prowadzenia ciemnych interesów. Z zeznań świadków, m.in. Wojciecha Papiny, wynika, że Herszman miał znajomości w MSW, a jednocześnie współpracował z zarządem "Pruszkowa", m.in. z Andrzejem Kolikowskim (Pershingiem) i Andrzejem Zielińskim (Słowikiem), a także Wojciechem Paradowskim (mafia chciała go zrobić wiceministrem budownictwa) i Nikodemem Skotarczakiem (bossem z Trójmiasta). Z zeznań, które zdobyliśmy, wynika, że Herszman korzystał z ochrony BOR: używał samochodów i śmigłowców BOR. Herszman, pytany przez prokuratora Jerzego Mierzewskiego, zeznał: "Oni [BOR] wysyłali po mnie samolot i zabierali mnie z Malmö lub ze Sztokholmu. () Tak więc zawsze miałem ich ochronę (), abym mógł bez problemu wchodzić do budynku rządowego". Autor: Wojciech Sumliński, Sylwester Latkowski Jak narodziły się polskie mafie Grunt dla gangów był podatny, bo trafiły na czas chaosu. Milicja zmieniona w policję dopiero uczyła się nowych obowiązków. Wszelkimi siłami odcinano się od PRL, przy okazji spuszczając ze smyczy tzw. osobowe źródła informacji, czyli agentów milicji i SB w świecie przestępczym. Wielu znanych w latach 90. gangsterów w poprzedniej dekadzie zajmowało się cinkciarstwem (uliczny handel walutami). Wśród waluciarzy SB miała mocną agenturę. Większość esbeków zweryfikowano negatywnie i role się odwróciły, teraz oni stali się agenturą świata przestępczego. Gangsterzy wykorzystywali ich kontakty i znajomości z milicjantami przemianowanymi na policjantów, z prokuratorami, a nawet z sędziami. Być może głoszona przez niektórych teza, że polską mafię stworzyła Służba Bezpieczeństwa, jest za bardzo spiskowa, ale coś jednak jest na rzeczy. Otóż dzisiejsi gangsterzy w latach 80. dziwnie łatwo wyjeżdżali do Niemiec na wielomiesięczne pobyty. Bez problemów dostawali paszporty w czasach, kiedy nie było to wcale takie proste. Niemiecką mekką dla polskich złodziei były wtedy Hamburg i inne miasta nadmorskie. Bywali tam Nikoś, Wariat, Oczko, Słowik, Kiełbasa i Masa. W tymże Hamburgu już w latach 70. w ramach nadzorowanej przez Służbę Bezpieczeństwa akcji o kryptonimie "Żelazo" dokonywano napadów rabunkowych. Zyski z przestępstw zasilały nielegalną kasę MSW. Dziad w swojej książce ("Świat według Dziada") pisze zagadkowo o tajnej wiedzy swojego brata Wariata na temat afery "Żelazo". Nie podaje szczegółów, ale sugestia jest jasna: Wariat mógł brać udział w akcjach sterowanych przez oficerów SB. - Istniał dyskretny nadzór ze strony SB nad pruszkowską bandą Barabasza - twierdzi jeden z byłych policjantów z Komendy Rejonowej w Pruszkowie. - To była swego rodzaju opieka. Za czyny, jakie ludzie Barabasza popełniali w latach 80., można było trafić do ciupy na bardzo długo. A oni nie trafiali. Ulubionym miejscem spotkań chłopców od Barabasza był wspomniany już motel George. Warto wiedzieć, że w jednym z pokoi tegoż motelu stale urzędowali funkcjonariusze SB, mieli tu swój tajny lokal. Jedni o drugich musieli wiedzieć. Początek lat 90. przyniósł zmiany w kodeksie karnym. - Przestał obowiązywać artykuł, który mówił o zorganizowanej działalności godzącej w interes państwa, i drugi - o niegospodarności w zarządzaniu mieniem społecznym - mówi Marian Duda, emerytowany policjant, były naczelnik wydziału kryminalnego na Pradze Południe. - To stworzyło próżnię, w którą natychmiast weszły gangi. Na początku lat 90. w Polsce odbyła się międzynarodowa narada przedstawicieli resortów spraw wewnętrznych i sprawiedliwości. Delegaci z Europy Zachodniej pytali, dlaczego Polska nie wprowadza sprawdzonych na świecie narzędzi do zwalczania procederu prania brudnych pieniędzy: prowokacji policyjnej i przesyłki kontrolowanej. Strona polska wyjaśniała, że w społeczeństwie, które właśnie uwolniło się z systemu totalitarnego, takie metody byłyby źle przyjęte. Na dobrą sprawę nie wiadomo, czy taka interpretacja była tylko naiwnością ówczesnych decydentów, czy też stanowiła parawan dla tych, którzy korzystali z braku odpowiednich narzędzi prawnych. Wprowadzono je (a także instytucję świadka koronnego) dopiero w 1997 r. Do tego czasu Polska była potężną pralnią nielegalnej forsy. Na przełomie lat 80. i 90. uchylono furtkę, dzięki której legalnie sprowadzono do Polski miliony litrów spirytusu z zachodniej Europy. Powstały ogromne fortuny. Zjawisko nazwano aferą alkoholową. I chociaż furtkę zamknięto, transporty wypełnione alkoholem nadal przekraczały granice, teraz już jako kontrabanda. Dla gangów przemyt spirytusu i wprowadzanie go do obrotu w postaci fałszywej wódki stały się złotą żyłą. Gang z Pruszkowa jako pierwszy opatentował własny wynalazek. Po co ryzykować wpadkę na granicy, bezpieczniej po prostu okradać przemytników. Zaczęto na masową skalę napadać na należące do różnych szemranych biznesmenów tiry z nielegalnym spirytusem. Styl pruszkowski szybko podchwycili gangsterzy z innych części Polski. Przez prawie 10 lat trwała hossa świata przestępczego. Inaczej niż za PRL, przestępcy trafiali teraz na czołówki największych gazet, sponsorowali imprezy, bawili się w vipowskich salach najlepszych klubów, zamieszkiwali w najdroższych apartamentowcach, obok polityków, znanych aktorów i biznesmenów, odpoczywali na egzotycznych wysepkach, weszli do kultury masowej. Mit twardych, bezlitosnych facetów, którzy się niczego nie boją, stał się atrakcyjny w wielu zaniedbanych społecznie środowiskach. Bycie gangsterem wręcz nobilitowało, wydawało się świetnym sposobem na łatwe, choć często krótkie życie. W czasie, kiedy status materialny stał się najistotniejszym wyznacznikiem sukcesu, wielkie pieniądze mafiosów przemawiały do wyobraźni. Związki mafii z biznesem – to kolejny króliczek wyciągnięty dziś z prokuratorskiej teczki ministra Ziobry. – Prywatna inicjatywa – zeznał Masa w roku 2000 – mogła pożyczać u mafii nieograniczone kwoty. Nie wymagaliśmy żyrantów i papierów z banku, ale nie każdy, nawet z listy najbogatszych w Polsce opublikowanej we Wprost, mógł takie pieniądze dostać. Ireneuszowi Sekule, gdy był prezesem Głównego Urzędu Ceł, pożyczali pieniądze z dostawą do domu. Wszyscy w „Pruszkowie” wiedzieli, że prezes jest na ty z bossem mafii Wybrzeża – Pershingiem. Ale nawet Sekuła musiał kiedyś oddać mafijne pieniądze. Gdy okazało się to niemożliwe, popełnił samobójstwo. Możliwe, że z czyjąś pomocą. Sekuła był człowiekiem lewicowego układu. To nazwisko przydaje się obecnemu ministrowi sprawiedliwości, gdy w doniesieniach Masy tropi powiązania gangsterów z postkomunistami. Ale jest pewien problem – „Pruszków”, korumpując ludzi władzy, nie patrzył na ich legitymacje partyjne. Równie zażyła i interesowna jak z lewicowym Sekułą była znajomość „zarządu” z posłem Tadeuszem K. z Radomia (najpierw PC, potem BBWR), założycielem fundacji Bezpieczeństwo, sponsorującej za pieniądze przestępców radomską policję. Gdy rządziła prawica, K., jako członek Politycznego Komitetu Doradczego przy ministrze Spraw Wewnętrznych wybronił wielu gangsterów przed aresztowaniem. M. in. na prośbę Pershinga poręczył za Stanisława M., aresztowanego pod poważnymi zarzutami. Dwa lata później Tadeusz K. zginął w wypadku drogowym pod Puławami. A jak usytuować w "ziobrowym" układzie stałego bywalca salonów Pershinga – niezależnego senatora Gawronika? Zwłaszcza w kontekście jego interesów ze śląskim posłem AWS Markiem Kolasińskim? Z zeznań Masy wiadomo, że w 1998 r. Kolasiński był winien senatorowi sporo pieniędzy, sprzedał mu więc swoją firmę ItalmarCa, handlującą głównie winem mszalnym. Obydwaj kontrahenci, a także zasilający ich finansowo Pershing od początku potraktowali firmę jako przykrywkę w staraniach o zezwolenie na otwarcie wzdłuż granicy zachodniej sieci placówek, zajmujących się zwrotem podatku VAT. Przekupieni celnicy podbijali fikcyjne faktury z nadrukiem ItalmarCa, według których RP opuściły tysiące kartonów papierosów, czy też butelek wódki. Na podstawie tych dokumentów senator otrzymywał dziesiątki milionów złotych tytułem zwrotu podatku VAT. Dziś z tej trójki żyje tylko dwóch. Pershing został zastrzelony pod koniec 1999 roku. Mordercę wynajęli szefowie Pruszkowa. Gawronik siedzi za kratkami, w celi pisze wiersze na poetyckie konkursy dla skazanych. Na wolność wyjdzie za osiem lat. Nie cieszy się też wolnością Marek Kolasiński. Na kilka dni przed wygaśnięciem poselskiego immunitetu, umknął przed depczącymi mu po piętach policjantami. Po niespełna roku CBŚ namierzyło go w słowackim kurorcie narciarskim. Nie pomogły protesty, że jest niewinny. Został skazany na dziewięć lat więzienia i milion złotych grzywny. Po ogłoszeniu wyroku powiedział do dziennikarzy - Liczę na to, że bracia Kaczyńscy spowodują, że wszczęte zostanie śledztwo, które wyjaśni, dlaczego byłem więziony. Swoją celę upiększył obrazami świętych. Innych skorumpowanych biznesmenów Masa sobie nie przypomina. xxx Tropy Ziobry wiodą też do najwyższego szczebla dowodzenia policji. W oskarżających zeznaniach świadka koronnego znalazł się Andrzej W., oficer z byłego kierownictwa Komendy Głównej Policji, wydziału do walki z przestępczością zorganizowaną. – „Brał ode mnie pieniądze – zeznał Masa, który od 1994 roku jest tajnym informatorem policji – za informacje o przygotowywanych aresztowaniach członków mafii. Kiedyś, nie doczekawszy się mnie w knajpie la Cucuarcha, gdzie miałem mu wypłacić dolę, opróżnił butelkę wódki i z kilkoma policjantami podjechał pod mój dom. Żona podniosła słuchawkę i usłyszała: – Otwierać k…, policja!. Na monitorze kamery zobaczyła naczelnika W. z pistoletem w dłoni. Usiłowała skontaktować się z Komendą, ale W. już wtargnął na posesję, na szczęście wywalił się na schodach i można go było rozbroić”. O tej historii Masa opowiedział na sali sądowej w 2003 roku. Andrzej W. wszystkiemu zaprzeczył. W zeznaniach świadka koronnego można się też doszukać innych nazwisk funkcjonariuszy policji, którzy byli na mafijnych listach płac. Dziś są już albo na emeryturze, albo zmienili zawód. Gdyby za rządów ministra sprawiedliwości Lecha Kaczyńskiego te doniesienia zostały nagłośnione, może i doszłoby do czystki kadrowej w służbach mundurowych, przynajmniej na Mazowszu. Bo Masa opowiadał historie bulwersujące. Niejaki G. z komendy w Pruszkowie, który dorabiał sobie do pensji, biorąc od mafii pieniądze za informacje o akcjach policyjnych, często wypowiadał się w telewizji, jak to bezwzględnie policja walczy z gangsterami. Inny funkcjonariusz o nazwisku H. miał w domu magazyn narkotyków. Nie bał się najazdu policji, bo jego ojciec był wysokim stopniem oficerem policji w Pruszkowie i zawsze go ostrzegano, żeby schował trefny towar, bo będzie miał rewizję. Kiedyś nie chciało mu się wynieść paczek z amfetaminą, bo miał nimi zastawiony cały pokój, więc wpuścił policjantów do mieszkania, a ci musieli udawać, że nie widzą, o co się potykają. Na niewiele też przydadzą się po latach zeznania pomocniczego świadka koronnego w sprawie Pruszkowa, Igora Ł. ksywa Patyk. Ten zawodowy złodziej samochodów (pochwalił się prokuratorowi, że w ciągu trzech lat ukradł 500 aut o wartości 50 mln zł. m. in. mercedesa, posłanki Barbary Blidy) również twierdził, że mafia miała wtyczki w Komendzie Stołecznej Policji. Patyk opowiadał o policjantach z komisariatu na Ursynowie, którzy w 1998 r. wywieźli z policyjnej obławy ukrytego w radiowozie członka pruszkowskiej mafii o ps. Żaba; o funkcjonariuszu, który, aby dostać się na policyjny „dołek”, gdzie miał za zadanie przerzucić telefon komórkowy zatrzymanej osobie, zgarnął z ulicy przypadkowego przechodnia i osadził go w areszcie; policjancie z Mokotowa, który za 7,5 tys. dolarów sprzedał nazwisko świadka incognito i treść jego zeznań. Patyk przyznał się do wręczenia ok. 20 tys. dolarów łapówki dziesięciu policjantom. Podał obowiązujące w czasie procesu „Pruszkowa” stawki: udostępnienie telefonu komórkowego podczas zatrzymania złodzieja samochodu – 100 dol.; informacje o rozmieszczeniu patroli – 100-200 dol.; odstąpienie od skonfiskowania tzw. łamaków (narzędzia do wyłamywania zamków w autach – 200 dol.; informacja, czy jest się na liście poszukiwanych, lub podejrzanych – 300 dol.; przerzucenie komórki do celi – 500 dol.; puszczenie wolno po przyłapaniu w kradzionym aucie – 400 tys. dol.; nierozpoznanie złodzieja podczas tzw. okazania – 2 tys. dol.; przekazanie informacji o planowanym przeszukaniu: 1 – 2,5 tys. dol.; nielegalne zwolnienie z policyjnej izby zatrzymań – 10 tys. dol.; odstąpienie od ścigania – 5,5 tys. dol.; informacja, kto jest świadkiem incognito i udostępnienie jego zeznań – 7,5 tys. dol. Dla prokuratora smakowity materiał, ale mocno nieświeży. Akurat ci funkcjonariusze, na których donieśli świadkowie koronni, zostali ukarani. Poza jednym wyjątkiem wspomnianym naczelnikiem Andrzejem W. – były to płotki. Masa scharakteryzował ich, nie owijając słów w bawełnę: – „Miałem do czynienia tylko z samymi przekupnymi jełopami. Stale siedzieli u mnie w kieszeni. Gdy popiłem do tego stopnia, że nie mogłem utrzymać pionu za kierownicą, wchodziłem w Pruszkowie na komendę, kopałem w dyżurkę i kazałem się wieźć radiowozem na sygnale do hotelu Polonia w Warszawie. Kosztowało mnie to dwójkę (dwa tysiące zł – red) na łeb”. xxx Minister Ziobro ma rację gdy mówi, że obszerne zeznania świadka koronnego kryją wiele dowodów korupcji wysokich urzędników, funkcjonariuszy porządku publicznego i pracowników służby zdrowia. W zeznaniach Masy są nazwiska adwokatów i prokuratorów na usługach pruszkowskiej mafii, przekupnych sędziów. Jak choćby tego z Częstochowy, który bezprawnie wypuścił z aresztu śledczego gangstera Wiesława Cz., ps. Kastor, by mógł przewieźć do Przemyśla kradzione samochody. Na granicy przekupiony przerzucił pojazdy w ręce mafii ukraińskiej. Ale jest pewien problem. Skorumpowani sędziowie wydawali wyroki niezależne od zmieniających się konstelacji politycznych. A w jakim układzie usytuować tych, którzy dziwnym zbiegiem okoliczności nie osądzali w terminie spraw zamkniętych przez prokuraturę?. Ta obstrukcja trwała mimo zmieniających się rządów. W czasie procesie gangu pruszkowskiego przypadkowo wyszło na jaw, że chroniony przez antyterrorystów Słowik nie może się doczekać wyroku od dziewięciu lat. Nawet oskarżony już nie pamiętał, co mu niegdyś, w roku 1993, zarzucano. (Chodziło o handel przemycanym z zagranicy spirytusem Royal). Prokurator domagał się odpowiedzi, dlaczego ta sprawa nie została osądzona. Okazało się, że najpierw trafiła do Sądu Rejonowego w Nowym Dworze. Powód: świadkowie z okolicy mają lepsze połączenie komunikacyjne z tym miasteczkiem, niż Warszawą. Pierwszy termin procesu został wyznaczony na początek 1994 r. Ale do rozprawy nie doszło, bo Słowik, jako jeden z trzech głównych oskarżonych (poza nim przywódcy gangów: wołomińskiego o ksywie Dziad i pomorskiego zwany Oczkiem) nie stawił się. Na drugą rozprawę nie przyszedł Dziad. Na trzeciej już cała ława dla oskarżonych była pusta. Minęły dwa lata. Na ponaglenia z prokuratury sąd odpowiadał, że sprawdza miejsce pobytu oskarżonych. W 1996 r. akta sprawy przemytu spirytusu wypożyczyła prokuratora w Łodzi. Następnie, tę samą operację powtarzają organy ścigania w Szczecinie. I już mamy rok 2000, gdy prokuratorem generalnym i ministrem sprawiedliwości zostaje Lech Kaczyński. Zimą wybucha afera z przedawnieniem sprawy palenia akt SB. Rozeźlony minister zarządza w warszawskim sądzie generalny remanent pod kątem, jakie są jeszcze sprawy bliskie przedawnienia. Będzie dla nich tzw. szybka ścieżka. „Royalu” na tej liście nie ma. Nadal więc nie trafia na wokandę. W lutym 2001 r. akta wędrują do prokuratury warszawskiej, bo toczy się śledztwo przeciwko "Pruszkowowi”. Gdy w czerwcu 2002 r. wracają do sądu, okazuje się, że sprawa będzie wkrótce przedawniona. Wyznaczono szybko rozprawę. Ale znów nie udało się zapełnić ławy oskarżonych – Słowik siedział w areszcie ekstradycyjnym w Hiszpanii, Dziad jak zwykle symulował chorobę, Oczko nie został prawidłowo powiadomiony. Nie miało to jednak większego znaczenia dla przesłuchań, bo gdzieś przepadł jeden tom akt; trzeba było go odtworzyć. Nim to się stało, prokurator wystąpił o umorzenie głównych zarzutów. Mafia miała też kupionych wielu lekarzy, załatwiających fikcyjne historie chorób, bądź też wystawiających diagnozy, że podejrzanego nie można aresztować, bo tak jak np. Dziad, cierpi na klaustrofobię. Wśród usłużnych gangsterom znaleźli się ordynatorzy i biegli sądowi. W Warszawie zwłaszcza dwa szpitale cieszyły się wzięciem symulantów z „Pruszkowa” – wojskowy przy ulicy Szaserów i psychiatryczny w Tworkach. Masa: – „Wiem, że stan zdrowia Szwarca i Słowika jest dobry, ich zaświadczenia lekarskie zostały kupione. Fikcyjną jednostkę chorobową miał też Parasol. Napisali mu, że ma psychozę urojeniową. Zamknięty w więzieniu nie wie kim jest, twierdzi, że ma w sobie trzy osoby. Bolo mówił, że załatwienie dla Słowika zaświadczenia lekarskiego u doktora z Szaserów kosztowało nas 600 tys. dolarów”. Co najmniej 18 przestępców w rzeczywistości zupełnie zdrowych, położyła na swoim oddziale Ewa I., ordynator w łódzkim szpitalu psychiatrycznym. Pani doktor była też biegłym sądowym. Jej szczególni pacjenci nie musieli stawiać się na wezwania policji, prokuratur i sądów. sumliński za dużo pisał więc po nim pojechali...prowokacja i oskarżenia z grubej rury...jakos nie słychać by jacyś reporterzy bez granic protestowali to nie monika olejnik córka pułkownika msw....na którą kaczor narugał i się "cały świat" oburza [ Dodano: |21 Paź 2008|, 2008 20:19 ] Sekuła popełnił "samobójstwo" strzelając sobie 3-krotnie w brzuch. Ogólnie dziś w robocie temat mafii był poruszony i w zasadzie mnie się wydaje, że te Pruszkowy i Wołominy inne to i tak płotki przy naszych parlamentarzystach, a ci z kolei przy swoich szefach z bratniej Rosji. polecam książkę Latkowskiego pt. Zabić Papałę naprawde ta książka taka niezła? Z tego co słyszałem to Latkowski to straszna faja, a jego społecznie zaangażowane filmy to esencja żenady. książka niezła, film też niezły, mam nadzieję, że dorobili lepszy dźwięk albo napisy, najlepiej obejrzeć i przeczytać w zestawie. żenady tu akurat brak. http://wiadomosci.wp.pl/g...20,galeria.html Inny kraj, podobna branża. Miejscami trochę nie ścisły ten artykuł. Historie polskich gangów to materiał na dziesiątki zajebistych filmów, byle ktoś porządnie się do tego zabrał. Całkiem ciekawe były swego czasu emitowane w TV odcinki Alfabetu Mafii. Tu część pierwsza http://pl.youtube.com/watch?v=cQvYxb5UOrw gangi same w sobie nie są dośc duzym problemem, wogóle bym rozdzielił gangsterkę od mafii, ta pierwsza to lepiej zorganizowane grupy bandyterki...zaś mafia to grupy ludzi którzy np stanowią w Polsce prawo, te wszystkie szare eminencje, lobbyści...których reprezentują róznego rodzaju "millery" "widackie" "dębskie" czy "schetyny" [ Dodano: |22 Paź 2008|, 2008 14:11 ] sekuła był kiedyś prezesem ZUSu...potem w tej isntytucji zainstalowało się WSI i jak podaje raport macierewicza to wiceprezes ZUS z końca 90tych agent WSI załatwił krauzemu kontrakt na 300 mln zł (informatyzacja zus-u) z ciekawosci pytam(bo moze wiesz) jaka firma informatyczna obsluguje UC i US(skarbowke i celny) poszukaj za chuja w necie nie ma( nie ma tez oficjalnej strony Prokomu chyba ze penis open ) nie wiem... nie wiem... wiem z drogiej reki ze US obrabial prokom UC chyba tez ale to tylko domysly ciekawe dalaczego wszyscy wiedza o ZUS a reszta wyglada jak by ja HP albo inna Toshiba robila o zusie było głośno bo to było za czasów aws i urban o tym napierdalał o zusie było głośno bo to było za czasów aws i urban o tym napierdalał czytalem kiedys ze prezes ZUS Wypych co go kaczka na krzesle postawila zarzadal od prokomu kodu zrodlowego do KSI (podobno zostal zdeponowany w NBP) za 2 lata konczy sie prokomowi umowa Korupcja w rządzie? Jak zarabiają kadry Tuska Najwyższy CZAS! dotarł do powiązań biznesowych i personalnych doradców i asystentów Tuska, Schetyny, Grada i Gilowskiej z Przemysłowym Związkiem Donbas (obecny właściciel Stoczni Gdańskiej i Huty Częstochowa oraz twórca projektów restrukturyzacyjnych dla stoczni, które Polska zaproponowała UE). Obecnie – z pomocą rządów Platformy - Donbas przymierza się do przejęcia Stoczni Gdyńskiej. Ukraiński Donbas poprzez spółkę córkę ISD Polska (przedstawiciel Donbasu na Polskę) w 2007 r. bardzo korzystnie nabył Stocznię Gdańską. Przejął też inne polskie strategiczne zakłady produkcyjne, m.in. Hutę Częstochowa. Donbas za którym stoją Rosjanie przymierza się do przejęcia kolejnych zakładów, w tym Stoczni Gdyńskiej. Donbas faworyzują politycy Platformy Obywatelskiej, której „pierwszy garnitur” (Tusk, Schetyna, Grad) poprzez swoich asystentów i doradców powiązany jest zależnościami biznesowymi i personalnymi z ukraińską firmą. A więc sprzedanie polskich koncernów przez PO i zakup ich przez ukraiński Donbas można rozumieć jako wspólnotę interesów finansowych Platformy i Ukraińców, a tu w grę wchodzą już zarzuty o podejrzeniu korupcji i popełnieniu przestępstwa. Sami swoi - Jeśli śledztwo dziennikarskie „NCz!” okazałoby się prawdziwe to mielibyśmy do czynienia z bardzo poważnymi zarzutami – powiedział dla „NCz!” generał Andrzej Kapkowski, były szef Urzędu Ochrony Państwa. „NCz!” ustalił mechanizm powiązań i zależności ludzi PO z ISD Polska (Donbas), który okazał się zaskakująco czytelny: • Firma Beliard. Powstała w 2003 r. i miała działać w Brukseli i Warszawie. Jej obecna formuła została zarejestrowana w 2007 r. Pierwszym prezesem tej firmy został Piotr Targiński (późniejszy asystent Donalda Tuska, obecnie szef Gabinetu Politycznego Grzegorza Schetyny, nieoficjalny łącznik pomiędzy Tuskiem a Schetyną). Targiński nie poinformował marszałka sejmu o fakcie prezesowania Beliardowi (miał taki obowiązek). W 2006 r. fotel prezesa Beliardu obejmuje Michał Dzięba, który od 2003 r. pracował w Brukseli z ramienia PO w Parlamencie Europejskim. Obecnie Dzięba jest doradcą w Gabinecie Politycznym Ministra Skarbu Aleksandra Grada (odpowiedzialny w obecnym rządzie za decyzje w sprawie stoczni). Warto dodać, że aktywność Dzięby w Brukseli interpretowana była jednoznacznie jako „ucho i oko” Grzegorza Schetyny. Pozornie trop pomiędzy Platformą a Beliardem urwał się 26 lutego 2008 r. Wtedy nowym prezesem została Ewa Onych, bezpartyjna i nie pełniąca w PO żadnych funkcji. Z ustaleń „NCz!” wynika jednak, że Onych jest od wielu lat życiową partnerką Dzięby. Obecnie w firmie pracuje również Marek Hajbos, podejrzewany niegdyś o wyprowadzenie pieniędzy z Platformy Obywatelskiej. Hajbos był wieloletnim asystentem Zyty Gilowskiej. Kiedy w 2005 r. Gilowska została wyrzucona z PO Hajdos został skierowany do pracy na „innym odpowiedzialnym odcinku”, czyli do sekretariatu Donalda Tuska. Kiedy Gilowska wróciła do gry i została wicepremierem i Ministrem Finansów w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza, Hajbos wrócił do swojej byłej szefowej i otrzymał fotel dyrektorski. • Firma Index Copernicus International Spółka powstała w 1995 r. Zajmowała się wydawaniem czasopisma naukowego z zakresu medycyny klinicznej. Kolejne lata rozszerzały formułę zasady wieloparametrycznej oceny czasopism naukowych. Następnie firma opatentowała system umożliwiający rejestrację i ranking naukowców. Spółka Index Copernicus od 21 lutego 2008 r. czerpie zyski z umowy ramowej z Ośrodkiem Przetwarzania Informacji przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Szefem resortu nauki jest Barbara Kudrycka (PO). Index Copernicus jest jednym z głównych klientów Beliardu. Przewodniczącym rady nadzorczej Indexu jest Bogusław Leśnodorski, który zasiada również w radzie nadzorczej Huty Częstochowa. Właścicielem Huty jest spółka ISD Polska należąca do koncernu Donbas. „NCz!” ustalił, że Leśnodorski jest wspólnikiem dużej kancelarii prawnej Leśnodorski Ślusarek i Wspólnicy, która na zlecenie Donbasu pracowała nad nabyciem pakietu kontrolnego Stoczni Gdańsk S.A. Prace zakończyły się przejęciem przez Ukraińców stoczni w Gdańsku. • Firma Aimcomms Spółka, która oficjalnie zajmuje się public relations. Dawniej nazywała się PBL Public Affairs, a właścicielem jej był Marcin Ciok (udziałowiec Index Copernicus!). Obecnie Ciok razem z Jackiem Łęskim (Aimcomms) pracują dla ISD Polska, występują jako oficjalni rzecznicy ISD i Donbasu wypowiadając się w szeregu spraw dotyczących ukraińskiego inwestora. PO i Donbas, wspólnota ludzi i interesów Dochodzi więc do sytuacji, w której ludzie PO pracują pośrednio (lub bezpośrednio) dla Donbasu, któremu Platforma sprzedaje stocznie. Nie można nie zapytać więc o konflikt interesów (państwowych i prywatnych). Dotykamy sytuacji, gdzie firma Beliard – formalnie będąca własnością Ewy Onych, życiowej partnerki Michała Dzięby, wpływowego doradcy Ministra Skarbu Aleksandra Grada obsługuje podmiot gospodarczy powiązany biznesowo, personalnie i towarzysko z Donbasem, czyli inwestorem zainteresowanym korzystnymi dla siebie decyzjami ministerstwa w sprawie stoczni. - W okresie od marca do lipca 2008 r. Agencja Beliard wykonywała usługi o charakterze media relations, investor relations na zlecenie Index Copernicus S.A. Działania te związane były z ofertą publiczną spółki przeprowadzaną na New Connect – tłumaczy „NCz!” Ewa Onych i dodaje: „Nigdy nie pracowaliśmy przy projektach związanych z Donbasem, nie mamy też żadnej wiedzy o powiązaniach biznesowych czy personalnych Index Copernicus S.A. z wymienianą przez Pana firmą. Nasza praca związana była tylko i wyłącznie z działaniami z obszaru relacji mediowych i inwestorskich w kontekście debiutu spółki Index Copernicus na New Connect.” Pozostaje dość retoryczne pytanie, czy zlecenia (np. „pijarowskie”) od Donbasu dla firm związanych z Beliardem dowodzonym przez ludzi ze środowiska Platformy Obywatelskiej i Ministerstwa Skarbu nie są zapłatą za udane transakcje. Adresowe przypadki Można założyć, że nici powiązań pomiędzy PO i Donbasem mogą być sprawą niesamowitego zbiegu okoliczności, a wytworzona wybitnie korupcjogenna sytuacja tylko niewykorzystaną pokusą, ale rachunek prawdopodobieństwa odrzuca taką ewentualność. Poza tym „NCz!” ustalił dodatkowe fakty świadczące o wyraźnych powiązaniach Platformy z firmami świadczącymi usługi Donbasowi. Kolejne „przypadkowe” zbiegi okoliczności potwierdzające tezę o współpracy PO i Donbasu przy handlu stoczniami to sprawa adresów. Z ustaleń „NCz!” wynika, że firma Beliard mieści się obecnie w willi przy ul. Ustrzyckiej 11. Do niedawna pod tym adresem mieściła się siedziba firmy Index Copernicus. Wcześniej siedziba firmy Beliard mieściła się przy ul. Stępińskiej 13 w budynku gdzie swoją siedzibę ma firma Carisma należąca do Dariusza Boguckiego, którego 22-letni syn Maciej Bogucki jest doradcą Aleksandra Grada. Kolejny przypadek? Resortowe biuro Donbasu - Beliard jest bardzo wpływową firmą. Formalnie prezesem jest Ewa Onych, ale tak naprawdę decyzje podejmowane są w gronie: Dzięba, Hajbos, Targiński – powiedział nam informator zbliżony do środowiska Beliardu. Z ustaleń „NCz!” wynika, że w Ministerstwie Skarbu Państwa panuje powszechne przekonanie, że Dzięba to człowiek Schetyny. Pomimo przeprowadzanych konkursów i szerokich konsultacji nad różnymi Radami Nadzorczymi spółek Skarbu Państwa, miały miejsca przypadki kiedy wchodził Dzięba, wyciągał karteczkę z nazwiskami i dyktował skład Rady… - Donbas ma swoje nieformalne biuro w Ministerstwie Skarbu. To Dzięba, doradca ministra Grada i młode wilki z resortu obsługują Ukraińców. Podczas licznych spotkań m.in. w restauracji sejmowej słychać było z ich stolika okrzyki: „to k…a teraz szyjemy stocznie!…” – powiedział nam informator z Ministerstwa Skarbu pragnący zachować anonimowość. „Prywatyzacja” stoczni Rząd RP postanowił za wszelką cenę pozbyć się strategicznego sektora gospodarki – stoczni. Obserwując poczynania innych europejskich rządów podejmujących działania nacjonalizacyjne w kierunku ratowania rodzimych gospodarek przed kryzysem finansowym można się dziwić, dlaczego w Polsce na siłę wypycha się stocznie w ręce zagranicznych prywatnych inwestorów. I na pewno nie jest to ukłon w stronę polityki wolnorynkowej. Polski rząd oddaje stocznie, ale na tym nie zarabia. Mało tego, dopłaca. Minister Skarbu Państwa Aleksander Grad nie zaczekał nawet ze swoimi decyzjami do czasu wydania decyzji przez Komisję Europejską o ewentualnym zwrocie pomocy publicznej. Umowy prywatyzacyjne zostały już parafowane, a plany restrukturyzacji, których zażądała UE przygotowali Norwegowie i Ukraińcy, a więc inwestorzy, którym zależy tylko na własnym interesie. Można zadać sobie pytanie dlaczego premier Donald Tusk, którego dawnym asystentem był Piotr Targiński, były prezes Beliardu, wydał zgodę Ministrowi Skarbu, którego doradcą był Michał Dzięba, również były prezes Beliardu, aby minister parafował umowy prywatyzacyjne z Donbasem, czyli zleceniodawcą dla firm współpracujących z Beliardem w momencie, kiedy prowadzone było śledztwo w sprawie naruszeń prawa dokonanych przez przedstawiciela Donbasu w Polsce, czyli spółkę ISD. Zastanawiające jest dlaczego Tuskowi i Gradowi nie przeszkadzało oddanie Stoczni Gdańsk i być może nie będzie przeszkadzało oddanie Stoczni Gdynia firmie ISD Polska, pomimo że ISD nie posiada własnej bazy surowcowej, niezbędnej, aby utrzymać ciąg technologiczny. Dlaczego przekazano UE opracowany przez ISD, a więc inwestora, plan ratowania przemysłu stoczniowego? Dlaczego tak postąpił minister Grad teoretycznie wiadomo. On sam mówi, że państwowi urzędnicy i eksperci nie byli kompetentni, żeby takie plany sporządzić (sic!) Jednak w świetle ujawnionych przez „NCz!” powiązań Ministerstwa Skarbu i polityków Platformy Obywatelskiej z ukraińskim Donbasem widać, że motywy oddawania Donbasowi hut, stoczni i zakładów kooperujących ze stoczniami miały najprawdopodobniej podłoże czysto korupcyjne. http://nczas.com/wazne/kadry-tuska-zarabiaja/ Dlaczego mnie już nic nie dziwi? może dlatego że wklejasz tekst do którego jest podany link 5 postów powyżej? Od kidy jest Ripo, rzadko czytam całe wątki..... sorka, poprawię się... Czytałem ten "Świat wg Dziada"... polecam. Ogólnie z daleka widać, że knigę pisał kto inny na podstawie tego co Dziad mówił, ale wątki są na prawdę interesujące. Co ciekawe bardzo powielają się z "On, Kwaśniewski" (nie pamiętam autorów, jacyś dziennikarze Wprost i czegoś jeszcze, jak wrócę z roboty do dokleje te nazwiska) którą też polecam. Taka ciekawostka, nie wiem ile w tym prawdy, ale wg wydawnictwa miała wyjść jakoś w odległości miesiąca, może dwuch druga książka Dziada, z tym, że nie wyszła bo Dziad umarł albo "umarł". Swoją drogą od dłuższego czasu poluje na książke Słowika, "spowiadałem się grobowi". Nigdzie jej nie ma, ani na allegro (tam widziałem tylko jakieś zbindowane amatorskie wydanie) ani w księgarniach, nigdzie... ma ktoś to może w PDF? Byłbym bardzo wdzięczny. BTW ogólnie nie spałem ostatnie dwie noce prawie w ogóle bo non toper oglądałem Oficera i Oficerów więc wątkie mafijne sa mi blieskie "dziad" to był chyba serio dziad w porównaniu z prawdziwymi bossami gangsterki, bo do "mafii" o której gadamy to on chyba miał lata swietlne Czytałem ten "Świat wg Dziada"... polecam. Ogólnie z daleka widać, że knigę pisał kto inny na podstawie tego co Dziad mówił, ale wątki są na prawdę interesujące. Co ciekawe bardzo powielają się z "On, Kwaśniewski" (nie pamiętam autorów, jacyś dziennikarze Wprost i czegoś jeszcze, jak wrócę z roboty do dokleje te nazwiska) którą też polecam. Taka ciekawostka, nie wiem ile w tym prawdy, ale wg wydawnictwa miała wyjść jakoś w odległości miesiąca, może dwuch druga książka Dziada, z tym, że nie wyszła bo Dziad umarł albo "umarł". Rajt. Z ciekawej perspektywy opisuje Polskę lat 90. o zusie było głośno bo to było za czasów aws i urban o tym napierdalał myslalem ze nie czytasz Urbana , kiedys czytalem non stop co uszaty mial do powiedzenia niestety duzo z jego dziwnych hipotez i klamstw okazalo sie po latach swieta prawda Pershing [*] mecenas sztuki i sportu, wspierał Gołotę niepokonany w 42 walkach będzie można już śpiewać w piątek zastanawia mnie tylko ten bardzo szczegółowy cennik usług policyjnych, przypominający menu w Mariottcie zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl szamanka888.keep.pl