WIEĹťA WIDOKOWA JAGODA Jestem w trakcie słuchania, więc na razie tylko podzielę się linkiem; wrażenia później. http://www.twardzijakstal.pl/utwory.html Patos i antysemityzm w hołdzie NSZ Robert Sankowski 2008-06-28, ostatnia aktualizacja 2008-06-27 22:10:20.0 Album "Twardzi jak stal" poświęcony Narodowym Siłom Zbrojnym miał swoją premierę w internecie „To podobnie jak album »Powstanie Warszawskie « grupy Lao Che kolejny dowód na to, że walka Polaków o wolność może być potężną inspiracją dla artystów poszukujących ważnej i niebanalnej tematyki dla swej twórczości” - głoszą towarzyszące wydawnictwu materiały promocyjne. Porównanie ryzykowne - choć Powstanie wciąż potrafi być pretekstem do poważnych naukowych, politycznych i ideologicznych sporów, jego miejsce i znaczenie w historii najnowszej Polski jest niepodważalne. Rola Narodowych Sił Zbrojnych natomiast wzbudza kontrowersje. Powstałe po klęsce w 1939 roku formacje wojska podziemnego związane z ruchem narodowym, które w 1942 przekształciły się w Narodowe Siły Zbrojne, miały złą prasę w PRL-u. Walczący z Niemcami, ale i z komunistyczną partyzantką, a potem z narzuconą przez sowietów władzą ludową (ostatnie oddziały związane z NSZ działały jeszcze w pierwszej połowie lat 50.) żołnierze formacji narodowych byli jednym z symboli „reakcji”. Ale nawet uwolniony od PRL-owskiej optyki NSZ nie przestaje prowokować wątpliwości. Kierownictwo organizacji miało inną niż AK koncepcję walki z okupantem i już od 1943 roku za głównego wroga Polski uznawało nie hitlerowców, lecz zbliżające się do granic Rzeczypospolitej wojska radzieckie. Oddziały NSZ zawierały lokalne sojusze z Niemcami. "Legendarna Brygada Świętokrzyska NSZ w szaleńczej walce o przetrwanie trwającej od stycznia 1945 r. w kleszczach między cofającymi się Niemcami a nacierającą armią sowiecką zdołała przedrzeć się przez Śląsk do Czech i połączyć tam w maju 1945 r. z wojskami amerykańskimi" - piszą autorzy strony internetowej poświęconej "Twardym jak stal". W rzeczywistości wspomniana brygada, największy zwarty oddział NSZ z czasów niemieckiej okupacji, przedzierała się naciskana głównie przez jedno radzieckie ramię kleszczy. Z wojskami niemieckimi wiązał ją formalny rozejm, który często prowadził do współpracy. Historycy bez względu na polityczne opcje przyznają, że oddziały NSZ były winne przypadków mordowania Żydów, żołnierzy oddziałów partyzantki komunistycznej, a w ostatnim okresie wojny zdarzały się też ataki na oddziały Armii Krajowej. Album powstawał pod patronatem Związku Żołnierzy NSZ i nosi podtytuł "Muzyczny hołd dla Narodowych Sił Zbrojnych". Kto szuka dziś inspiracji w ideowym dziedzictwie NSZ? Na stronie internetowej twardzijakstal.pl na liście patronów medialnych figurują takie witryny jak prawy.pl, wszechpolak czy endecja.pl. Kierownik artystyczny projektu Dawid Zadura związany jest z magazynem "Phalanx", o którym redakcja w specjalnym manifeście pisze, że "zrodził się wskutek krytycznej oceny stanu kultury współczesnej w Polsce i innych krajach Europy. Zniesmacza i niepokoi nas jej nihilizm, egoizm, hedonizm, egalitaryzm, materializm, globalizm, polityczna poprawność, kosmopolityzm". Do udziału w projekcie zgłosiło się kilkunastu wykonawców. Organizatorzy wybrali 10 z nich. Efektu ich pracy na próżno szukać w sklepach płytowych. "Twardzi jak stal" mają wyłącznie formę internetową - od kilku tygodni album jest dostępny w formie plików MP3. "Postawiliśmy na internet, bo jest to najefektywniejsza droga dotarcia z płytą do młodych ludzi" - wyjaśnia w materiałach publikowanych w sieci Zadura. Uderza różnorodność stylistyczna wykonawców: od poezji śpiewanej i folku przez muzykę rockową, metal, art rock, aż po elektroniczny ambient, industrial i gotyk. Część z muzyków - poza udziałem w projekcie "Twardzi jak stal" - pozostaje odległa od ideologicznych deklaracji. Inni nie ukrywają politycznych sympatii. Dawid Hallmann pisze o sobie: "Jestem Rycerzem Kontrrewolucji, mój cel to walka o wolność, tożsamość, dochowanie wierności wartościom, za które nasi przodkowie przelewali krew". Zespół Bastion wymieniany jest w necie wśród najważniejszych reprezentantów tak zwanego rocka tożsamościowego. Pod tym eufemizmem kryje się muzyka z radykalnym, skinheadzkim przekazem (strona internetowa muzykatozsamosciowa.yoyo.pl o klasyku gatunku wrocławskiej grupie Legion pisze, że w jej tekstach "widać niechęć do Żydów i niezgodę na osiedlanie się w Polsce ludzi o odmiennym kolorze skóry"). Wszystkich łączą dwie rzeczy. Po pierwsze - ich nazwy niczego nie powiedzą przeciętnemu słuchaczowi. Lord Kula, Gray Rambler, Nawia czy Interzone to reprezentanci muzycznych nisz. Po drugie - zdecydowana większość prezentuje mieszaninę muzycznego banału z wykonawczą nieudolnością. Utwory brzmią płasko, perkusja często sprawia wrażenie nagranej z automatu, a popisy wokalistów Gray Rambler czy Bastionu przyprawiają o ból zębów. Zespołowi Irydion metalowymi zapędami udało się zepsuć nawet dawny przebój Czerwonych Gitar "Biały krzyż" (utwór ze względu na problemy z prawami autorskimi oficjalnie wypadł z projektu, ale - choć nie na stronie twardzijakstal.pl - można znaleźć go w sieci). Wyróżnia się jedynie trio Molik, Piętak, Własnowolski śpiewające w mocno naznaczony stylem Jacka Kaczmarskiego sposób wiersz Zbigniewa Herberta "Wilki" oraz przewrotny "Dla NSZ" Schmaltza - ulubieńca środowiska skupionego wokół pisma "Fronda". Inna sprawa, że w tym drugim utworze pojawia się zawoalowany wątek antysemicki: "Czy widzisz to drzewo/zamiast liści będziesz właśnie tam wisiał/Twoja kamienica, moja ulica". Na "Twardych jak stal" więcej takich kontrowersji nie ma. Dominują patos i patriotyczne uniesienia powielające najbardziej wytarte frazesy. "Wielu z nas zginęło tu/walcząc o pokój i spełnienie snów/O ojczyźnie wolnej, o dniu zwycięstwa/walka o przyszłość to nasza ofiara" - śpiewa Gray Rambler w "Nie poddaj się". "Tu ojcowie twoi stawali na zew/Nie patrząc na nic poświęcali życie swe/W imię odwagi, męstwa, idei tej/Dla ciebie, dla mnie przelewali krew" - wtóruje mu Bastion w "Tożsamości". "A ci żołnierze cóż na miły Bóg/Wiedzieli, śmierć na wojnie nie pierwszyzna/Wiedzieli, tu przyjaciel, a tam wróg/A z nimi Bóg, i honor, i ojczyzna" - wyśpiewuje w "Żołnierzom NSZ" Tadeusz Sikora. "Bóg moim pancerzem/Prowadzi mój miecz obosieczny/Umacnia mnie w wierze/On wszechmogący i wieczny" - uderza w najwyższe tony Hallmann. Tę konwencję barwnie przełamuje tylko wspomniany Schmaletz: "Nawet jeśli zniknę, zwyciężę potem/Walczę jak trzcina, oliwa sprawiedliwa/Dziób pingwina". Przywoływane przez autorów projektu porównanie do "Powstania Warszawskiego" to strzał w stopę. Lao Che udało się stworzyć album wyjątkowy, bo zespół spojrzał na tragiczne wydarzenie historyczne z bardzo osobistej perspektywy. Tkając swoją opowieść z całych serii plastycznych obrazów, sampli i popkulturowych cytatów, uniknął bogoojczyźnianego patosu, a przecież skutecznie trącił patriotyczną strunę w całej armii słuchaczy. "Twardzi jak stal" to patriotyzm z zupełnie innej bajki - deklaratywny, podręcznikowy, muzealny. "Powstanie Warszawskie" przemawia żywymi emocjami. "Twardzi jak stal" - cmentarnymi krzyżami. Niejednoznaczne losy żołnierzy NSZ mogłyby stać się materiałem dla dzieła, które ładunkiem kontrowersji i tragizmu robiłoby wrażenie bez względu na poglądy polityczne i historyczne zapatrywania. Zamiast tego muzyczny hołd dla NSZ okazał się mało wciągającą akademią ku czci. Robert Sankowski Dla mnie czym więcej takich patriotycznych , nacjonalistycznych czy jak to niektórzy zwą Bogoojczyźnianych projektów tym lepiej. a to dla tego że pod tym względem nasza Ojczyzna to pustynia. Tak naprawdę po za "Powstaniem Warszawskim". Lao Che i projektem "Twardzi jak stal" nic konkretnego nie ma , a przecież nasza historia jest nafaszerowana heroizmem i wielkimi czynami jak i wielkimi tragediami , które jednak tylko wzmacniały ducha narodu. Mi tam jest ciągle mało takich projektów czy zespołów parających się tą tematykom. ten projekt tez by mogli bardziej rozwinac http://youtube.com/watch?v=nq_BhuES4xU ten projekt tez by mogli bardziej rozwinac Ja tańczę, tańczę tańczę i skaczę, skaczę, skaczę... to kujawiak co za taniec... Inna sprawa, że w tym drugim utworze pojawia się zawoalowany wątek antysemicki: "Czy widzisz to drzewo/zamiast liści będziesz właśnie tam wisiał/Twoja kamienica, moja ulica". niektórym to się wszystko z dupą kojarzy Inna sprawa, że w tym drugim utworze pojawia się zawoalowany wątek antysemicki: "Czy widzisz to drzewo/zamiast liści będziesz właśnie tam wisiał/Twoja kamienica, moja ulica". niektórym to się wszystko z dupą kojarzy ...niestety drogi Kolego. Ja bym to raczej do czerwonych "braci" przypiął niż do Judajczyków, ale cóż... A na drzewach zamiast liści, będą wisieć komuniści! A z jakiej paki do komunistów? Bo jest tam fragment ze słynnymi liśćmi? Ewidentnie chodzi o Żydów, bo jest "twoja kamienica, moja ulica". No mi też się to bardziej z żydami kojarzy. Może chodzi o żydokomunę Kawałek Schmalza najlepszy, pozostałe różnie, ale generalnie szału nie ma. Sporo sobie obiecywałem po Interzone, ale ich kawałek okazał się chujowaty. Z tego względu że NSZ walczyło min z komuchami. Komuniści po wojnie również władali kamienicami. ....nacjonalizacja, wywłaszczenia, itp. Kwestia interpretacji. Jeżeli chodzi o muzę to akurat ta recenzja jest napisana całkiem rozsądnie. dla mnie to niezłym gówienkiem trąca większość kawałków. Szkoda, bo temat wdzięczny i coś lepszego by mogło być a tak to kolejni ludzi dają złe imię NSZ. niestety zawiodłem sie na tym muzycznie Najbardziej chyba na warszawskim Interzone, bo poza tym utworem to całkiem ciekawa kapelka. Czemu akurat ten kawałek wrzucili na składanke to nie wiem... a mająspor onaprawdę fajnych kompozycji, a i na żywo całkiem dobrze wypadają.... niestety nie da sie tej plyty wlaczyc przy zgaszonym swietle, siasc w fotelu i wsluchiwac jak w "Powstanie Warszawskie" a potem sluchac kilka razy i za kazdym razem slyszec w tej plycie cos nowego co wczesniej umknelo. ale jak napisalem na "innym forum" ta plyta tak czy inaczej musiala byc ojebana w recenzjach, bo po prostu tematyka jest niekosher. bedac w temacie, jak dla mnie genialne w swojej prostocie: http://pl.youtube.com/watch?v=7ks_bycQtgU przesluchalem kilka kawalkow i prawie sie zrzygalem. muzyka dla pacjentow z heine medina. zagrane bez ognia, bez sily, mamejowate pitolenie. ale jak napisalem na "innym forum" ta plyta tak czy inaczej musiala byc ojebana w recenzjach, bo po prostu tematyka jest niekosher. Płyta została ojebana bo jest do dupy i tyle. Nudy niesamowite. To nie jest muzyka dla panków w calym artukule, konkretnie o muzyce, jest tylko jeden akapit, polowa to rozkminy o NSZcie, a reszta o wykonawcach [szukanie na siłe antysemityzmu, tak zeby tytul byl bardziej dramatyczny i gazetowyborczy]. PS. sa tu jakieś panki? tylko schmaletz i hallman dają się wysłuchać do końca, reszta do bani Niedawno miała miejsce premiera płytowa składanki. Znalazł się też na niej utwór Husarii "Bitwa o prawdę" ! : Raczej kiepska płyta. jest nawet zespół zimnofalowego Interzone, czyli polskiego Joy Division. Ale tez sredni. Słaba płyta i już. Słaba płyta i już. Płyta nie zachwyca ale kupiłem z potrzeby wsparcia Związku Żołnierzy NSZ. Na płytce są utwory kiepskie (większość) ale niektóre są wg mnie super, np. "Biały krzyż" Irydionu, DAWID HALLMANN - Skazani na śmierć, SCHMALETZ - Rewolucyjna NSZ czy DAWID HALLMANN - Gloria Tibi Domine. Dla tych piosenek i szczytnego celu na jaki pójdą pieniądze warto było kupić płytę. Dla mnie płyta średnia, wyróżniają się w sumie dwa kawałki: wspomniane wyżej SCHMALETZ oraz kawałek Fortecy - 1942 (nie wiem, czemu nie jest uwzględniony nawet na stronie twardych - wszak jest to najlepszy wałek na całej płycie) kupilem i jestem zadowolony.cel jak najbardziej sluszny.muzycznie roznie. najlepszy gray rambler,schmaletz i forteca.oby wiecej takich plyt(tematycznie) zawsze znajde kase na takie wydawnictwa zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl szamanka888.keep.pl