WIEĹťA WIDOKOWA JAGODA 68 rocznicę wejścia do Polski Sowietów można uczcić różnie, jakoś uczcić trzeba, zwłaszcza gdy w kilkanaście lat po upadku komunizmu sporo osób wciąż żyje tą wersją historii, jaką starszych z nas uczono w szkołach. Dlatego tą datę, zwaną wbiciem walczącej z Niemcami Polsce noża w plecy lub też wprost IV Rozbiorem Polski należy przypominać. Suchą wersję historyczną każdy może sobie znależć sam w sieci i książkach. W tym miejscu niech zamiast suchych faktów i relacji przemówią dwa wiersze, jeden Księcia Poetów i drugi, jego czasem błądzącego, ale bardzo zdolnego ucznia Zbigniew Herbert - 17 września Moja bezbronna ojczyzna przyjmie cię najeźdźco a droga którą Jaś Małgosia dreptali do szkoły nie rozstąpi się w przepaść Rzeki nazbyt leniwe nieskore do potopów rycerze śpiący w górach będą spali dalej więc łatwo wejdziesz nieproszony gościu Ale synowie ziemi nocą się zgromadzą śmieszni karbonariusze spiskowcy wolności będą czyścili swoje muzealne bronie przysięgali na ptaka i na dwa kolory A potem tak jak zawsze – łuny i wybuchy malowani chłopcy bezsenni dowódcy plecaki pełne klęski rude pola chwały krzepiąca wiedza że jesteśmy – sami Moja bezbronna ojczyzna przyjmie cię najeźdźco i da ci sążeń ziemi pod wierzbą – i spokój by ci co po nas przyjdą uczyli się znowu najtrudniejszego kunsztu – odpuszczania win *** Jacek Kaczmarski - Ballada wrześniowa Długośmy na ten dzień czekali Z nadzieją niecierpliwą w duszy Kiedy bez słów towarzysz Stalin Na mapie fajką strzałki ruszy Krzyk jeden pomknął wzdłuż granicy I zanim zmilkł zagrzmiały działa To w bój z szybkością nawałnicy Armia Czerwona wyruszała A cóż to za historia nowa? Zdumiona spyta Europa Jak to? - To chłopcy Mołotowa I sojusznicy Ribentroppa Zwycięstw się szlak ich serią znaczył Sztandar wolności okrył chwałą Głowami polskich posiadaczy Brukują Ukrainę całą Pada Podole, w hołdach Wołyń Lud pieśnią wita ustrój nowy Płoną majątki i kościoły I Chrystus z kulą w tyle głowy Nad polem bitwy dłonie wzniosą We wspólną pięść, co dech zapiera Nieprzeliczone dzieci Soso Niezwyciężony miot Hitlera Już starty z map wersalski bękart Już wolny Żyd i Białorusin Już nigdy więcej polska ręka Ich do niczego nie przymusi Nową im wolność głosi "Prawda" Świat cały wieść obiega w lot Że jeden odtąd łączy sztandar Gwiazdę, sierp, Hackenkreuz i młot Tych dni historia nie zapomni Gdy stary ląd w zdumieniu zastygł I święcić będą wam potomni Po pierwszym września - siedemnasty Pomimo, że teoretycznie od kilkunastu lat można już o tym oficjalnie mówic, agresja ZSRR na Polskę 17 września ciągle pozostaje pełna niedomówień i "białych plam". Ja np. zaledwie kilka dni temu dowiedziałem się, że część ruskich wojsk przekraczała granicę z wywieszonymi białymi flagami na czołgach i machając czapkami. Polacy nie wiedzieli co się dzieje i myśleli nawet, że Ruscy idą nam z odsiecza przeciwko Niemcom. Kiedy się juz orientowali co się dzieje, było za późno. Zdrówka życzę Pomimo, że teoretycznie od kilkunastu lat można już o tym oficjalnie mówic, agresja ZSRR na Polskę 17 września ciągle pozostaje pełna niedomówień i "białych plam". Duch w międzynarodówce nie gaśnie łatwo. Dalej twierdzi się, że 17 września wojna była już przegrana - czyli w domyśle "Stalin mógł wejść" w sumie dzieki obu dziadkom od małego miałem jakąś tam minimalną wiedzę o "IV rozbiorze Polski"(ale zawsze lepszy rydz niż nic) w podstawówce całkiem otwartą na te sprawy panią od Historii,która nie bała się o tym mówić mimo że mogła mieć zapewne przez to problemy,o tych białych flagach też do tej pory nie wiedziałem W jakiejś książce z wspomnieniami spotkałem się z opisem ze Rusek na czołgu zachowywał się tak jak by przyszli z odsieczą bić wspólnie przeciwko Niemcom, autor później się zastanawiał czy oszukany został celowo czy żołnież sam niewiedział o co kaman. Zapewne chodzi o "Czarne krzyże nad Polską" Stanisława Skalskiego. Książka wydana za głębokiej komuny, więc inaczej tego autor pewnie ująć nie mógł. W tym wydaniu co miałem Rusek na czołgu przedstawiony był jako sojusznik, ale i tak kto miał wiedzieć ten wiedział. Chrzestna mojego ojca, repatriantka ze Lwowa opowiadała o natychmiastowym terrorze ze strony Sowietów na zajętych przez nich terenach, o nieświadomych kacapach jakoś nie wspominała. Mówiła tylko, że to swołocz a co tacy sobie myślą to nie powinno specjalnie zajmować historyków Tak czy inaczej na pohybel czerwonej zarazie i ich spadkobiercom. Chwała bohaterom! Pamiętamy! Sytuacja miała miejsce już w 44 roku, ale nieźle obrazuje sytuację. Kiedy szła ruska ofensywa, to z tego co mi opowidała moja babcia, ludność Polska bardziej bała się nowych "sojuszników", niż uciekających Niemców, którzy do tej pory zajmowali te tereny. Zdrówka życzę Zapewne chodzi o "Czarne krzyże nad Polską" Stanisława Skalskiego. Książka wydana za głębokiej komuny, więc inaczej tego autor pewnie ująć nie mógł. W tym wydaniu co miałem Rusek na czołgu przedstawiony był jako sojusznik, ale i tak kto miał wiedzieć ten wiedział. Tak. to były Czarne Krzyże. zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl szamanka888.keep.pl